dociągnąć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
dociąg•nąć -nę, -ną; -nij•cie; -nął, -nęła, -nęli; -nąwszy; -nięty
Słownik języka polskiego PWN*
dociągnąć — dociągać
1. «ciągnąc, przybliżyć coś lub kogoś do pewnego miejsca»
2. «robiąc coś, doprowadzić to do jakiegoś punktu w przestrzeni lub w czasie»
3. pot. «dotrzeć gdzieś z trudem»
4. pot. «osiągnąć pewien pułap czegoś»
5. pot. «przetrwać lub przeżyć do jakiegoś momentu»
dociągnąć się — dociągać się pot. «dotrzeć gdzieś z trudem»
