dyma

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dym -mu, -mie; -mów
dymać -am, -ają

Słownik języka polskiego PWN*

dym
1. «lotne produkty spalania unoszące się w powietrzu»
2. daw. «wiejska chałupa lub zagroda, stanowiące podstawę do obliczania świadczeń podatkowych»

• dymny, dymowy
dymać
1. pot. «iść prędko»
2. wulg. «o mężczyźnie: odbywać stosunek seksualny»
dym bojowy «dym wytwarzany za pomocą pocisków lub świec dymnych w celu oślepienia nieprzyjaciela, maskowania działań lub przekazywania sygnałów»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego