dyskontowy

Słownik języka polskiego PWN*

dyskonto «potrącenie przez bank pewnej części sumy nominalnej weksli lub innych papierów wartościowych w wypadku ich odkupienia przed terminem płatności; też: suma tego potrącenia»
• dyskontowy
stopa dyskontowa «wskaźnik procentowy będący podstawą do obliczania dyskonta»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego