ekscentryk

Wielki słownik ortograficzny PWN*

eks•cen•tryk (osoba) -yka, B.= D., -ykiem; -ycy, -yków
eks•cen•tryk (element maszyny) -ku, B.= M., -kiem; -ki, -ków

Słownik języka polskiego PWN*

ekscentryk
1. «człowiek postępujący niezgodnie z przyjętymi zasadami»
2. zob. mimośród

• ekscentryczny • ekscentrycznie • ekscentryczność • ekscentryzm • ekscentryczka

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego