elear
Wielki słownik ortograficzny PWN*
elear -rze; -rzy a. -rowie, -rów
Słownik języka polskiego PWN*
elear
1. «w XVI–XVII w.: harcownik wyzywający przeciwników do walki w pojedynkę przed rozpoczęciem bitwy»
2. «w Polsce w XVII w.: żołnierz nieregularnej lekkiej jazdy»