eponim

Wielki słownik ortograficzny PWN*

eponim (człowiek) -ma, B.= D., -mie; -mi a. -mowie, -mów
eponim (zwierzę) -ma, B.= D., -mie; -my, -mów
eponim (przedmiot) -ma, B.= M., -mie; -my, -mów

Słownik języka polskiego PWN*

eponim
1. «wyraz lub wyrażenie utworzone od nazwy własnej; też: nazwa własna, od której je utworzono»
2. «w starożytności: urzędnik, którego imieniem oznaczono okres jego kadencji»

• eponimiczny

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „eponim” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „eponim” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „eponim” w Encyklopedii PWN

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego