fuga
Wielki słownik ortograficzny PWN*
fuga fudze, fugę; fug
Słownik języka polskiego PWN*
fuga I
• fugowy
1. «szczelina między ułożonymi płytkami ceramicznymi, płytami kamiennymi, cegłami itp., wypełniona zaprawą»
2. «zaprawa służąca do wypełniania takich szczelin»
3. «rowek wzdłuż krawędzi deski lub płyty kamiennej, w który wchodzi wypukłość dopasowanej do niej innej deski lub płyty»
• fugowy
fuga II
• fugowy
1. «utwór polifoniczny instrumentalny lub wokalny, w którym poszczególne głosy kolejno podejmują temat»
2. «reakcja ucieczkowa na jakieś przykre bodźce»
• fugowy
