gwint
Wielki słownik ortograficzny PWN*
gwint -n•tu, -n•cie; -n•tów, ale: pić z gwinta
Słownik języka polskiego PWN*
gwint «spiralne wyżłobienie na bocznej ściance śruby, wkrętu lub na wewnętrznej ściance nakrętek»
• gwintowy
• gwintowy
skok gwintu «odległość między dwoma sąsiednimi zwojami gwintu mierzona równolegle do osi śruby»