hetman

Wielki słownik ortograficzny PWN*

het•man (osoba) -na, -nie; -ni (a. -nowie), -nów (skrót: hetm.)
het•man (figura szachowa) -na, -nie; -ny, -nów

Słownik języka polskiego PWN*

hetman
1. «najwyższy dowódca wojsk w Polsce i na Litwie od XV w. do rozbiorów»
2. «dowódca wojsk kozackich»
3. «najsilniejsza figura w szachach»

• hetmański
hetman polny «zastępca hetmana wielkiego»
hetman sahajdaczny «dawna godność wojskowa u Kozaków»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego