id.

Słownik języka polskiego PWN*

-id, -ida «ostatni człon wyrazów złożonych wskazujący na podobieństwo do czegoś lub na posiadanie określonej cechy, postaci, kształtu»
id «w psychoanalizie: ogół nieświadomych popędów oraz wypartych ze świadomości konfliktów wewnętrznych»
id. «idem»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego