instrumencik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
in•strumen•cik -ku, -kiem; -ków
Słownik języka polskiego PWN*
instrument
• instrumencik
1. «przyrząd, urządzenie do wytwarzania dźwięków muzycznych»
2. «przyrząd używany zwłaszcza do czynności wymagających precyzji»
3. «środek służący do realizacji czegoś»
4. daw. «akt urzędowy»
• instrumencik