interwencja
Wielki słownik ortograficzny PWN*
in•ter•wen•cja -cji, -cję; -cji
Słownik języka polskiego PWN*
interwencja
• interwencyjny • interwencyjnie • interwent, interwenient • interwenientka • interweniować
1. «wywieranie na kogoś wpływu w celu uzyskania określonego efektu; też: zabiegi z tym związane»
2. «mieszanie się jednego państwa w życie polityczne innego państwa»
3. «kupno lub sprzedaż przez członka giełdy na własny rachunek papierów wartościowych w celu równoważenia popytu i podaży na nie»
• interwencyjny • interwencyjnie • interwent, interwenient • interwenientka • interweniować
interwencja ekonomiczna «zabiegi jednego państwa zmierzające do podporządkowania gospodarczego drugiego państwa»
interwencja poselska «zwrócenie przez posła uwagi właściwym organom na ich działanie sprzeczne z interesem społecznym»