jeździec
Wielki słownik ortograficzny PWN*
jeździec -źdź•ca; -źdź•cy, -źdź•ców
Słownik języka polskiego PWN*
jeździec «człowiek jeżdżący na jakimś zwierzęciu wierzchowym lub uprawiający jazdę konną»
• jeździecki
• jeździecki
czterech jeźdźców Apokalipsy «zaraza, głód, wojna i śmierć symbolicznie przedstawione w postaci czterech konnych rycerzy»