kanon
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kanon -nu, -nie; -nów
Słownik języka polskiego PWN*
kanon
1. «ogólnie przyjęta w danej epoce norma, np. etyczna lub estetyczna»
2. «zbiór zasad, ustaw, tekstów o podstawowym znaczeniu»
3. «zbiór ksiąg uznanych przez Kościół za święte»
4. «utwór polifoniczny, w którym linię melodyczną głosu rozpoczynającego powtarzają kolejno wszystkie występujące głosy»
5. «w prawie kościelnym: pojedynczy przepis prawny»
6. «najważniejsza część mszy; też: modlitwa eucharystyczna odmawiana podczas tego aktu»
7. druk. «stopień pisma»
kanony indukcji eliminacyjnej, kanony Milla log. «reguły rozumowania uogólniającego, służące do wykrywania związków przyczynowych na podstawie obserwacji faktów jednostkowych»