kant

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Kant: Im•manuel Kant, Im•manuela Kan•ta, B.= D., o Im•manuelu Kan•cie
kant -n•tu, B.= M., -n•cie; -n•ty, -n•tów

Słownik języka polskiego PWN*

kant
1. «ostro załamany brzeg czegoś»
2. pot. «oszustwo»

• kancik
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego