karty

Wielki słownik ortograficzny PWN*

kart -rtu a. -rta, -r•cie; -rtów
karta -r•cie, -rtę; kart: karta uczestnictwa, ale: Karta górnika, Karta nauczyciela, Karta Narodów Zjednoczonych, Karta 77, Karta atlantycka

Słownik języka polskiego PWN*

karty «gra z użyciem specjalnie oznaczonych kartoników – kart do gry»
kart zob. gokart.
karta
1. «kawałek papieru z nadrukiem, przeznaczony do wpisywania różnych informacji»
2. «każdy z kompletu kartoników oznaczonych umownymi znakami, służących do gry, stawiania pasjansa itp.»
3. «część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp., obejmująca dwie stronice»
4. «spis i cennik potraw w restauracji, jadłodajni, kawiarni»
5. «dokument uprawniający do korzystania z czegoś, zajmowania się czymś lub stwierdzający posiadanie jakichś umiejętności»
6. «prostokąt z tworzywa sztucznego z zakodowanymi na nim magnetycznie lub cyfrowo informacjami, używany m.in. do korzystania z bankomatu»
7. «płytka z zamontowanymi układami elektronicznymi, stanowiąca rozszerzenie podstawowych układów komputera»
8. «deklaracja dotycząca praw i przywilejów jakiejś grupy społecznej lub zawodowej, wspólnego programu działania itp.»
9. daw. «mapa»

• karciany, kartowy
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego