klepka

Wielki słownik ortograficzny PWN*

klep•ka -p•ce, -p•kę; -pek
maj•ster-klep•ka maj•ster-klep•ce, maj•ster-klep•kę; maj•ster-klep•ki, maj•ster-klep•ków

Słownik języka polskiego PWN*

klepka «deszczułka z twardego drewna do układania posadzek, do wyrobów bednarskich lub na poszycie pokładu łodzi; też: zbiorowo o takich deszczułkach»
• klepkowy
majster-klepka
1. pot. «ktoś, kto bez przygotowania fachowego zabiera się do różnych prac technicznych i robi to nieudolnie»
2. pot. «ktoś, kto we własnym zakresie, za pomocą stosunkowo prostych narzędzi potrafi coś wykonać lub naprawić»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego