kolczyk
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kol•czyk -ka, -kiem; -ki, -ków
Słownik języka polskiego PWN*
kolczyk
1. «ozdoba zawieszana zwykle w przekłutych płatkach uszu»
2. «znakowana blaszka umieszczana w przekłutym uchu zwierzęcia»
3. «część bloku ładunkowego na statku, służąca do zamocowania stałego końca liny»