komtur
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kom•tur -rze; -rowie, -rów
Słownik języka polskiego PWN*
komtur «w niektórych zakonach rycerskich: zwierzchnik domu zakonnego, później zarządca komturii, a w czasie wojny – dowódca osobnego oddziału»
wielki komtur «najwyższy urzędnik i zastępca wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego»
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
