kontemplacyjny
Słownik języka polskiego PWN*
kontemplacja
• kontemplacyjny, kontemplatywny • kontemplacyjność • kontemplator • kontemplować
1. «pogrążenie się w myślach»
2. «przyglądanie się czemuś w skupieniu»
3. «w mistycyzmie: modlitwa wewnętrzna»
4. filoz. «proces biernego poznawania rzeczywistości przez jednostkę»
• kontemplacyjny, kontemplatywny • kontemplacyjność • kontemplator • kontemplować
zakon kontemplacyjny «zakon, którego członkowie poświęcają się kontemplacji, modlitwie i praktykom ascetycznym»