koronny

Wielki słownik ortograficzny PWN*

koron•ny; -n•ni

Słownik języka polskiego PWN*

koronny
1. «decydujący, najważniejszy»
2. «o jeleniu: mający koronę»
3. «odnoszący się do Korony»
4. «państwowy, królewski»
kustosz koronny «w Polsce w XVII w.: urzędnik mający nadzór nad skarbcem i archiwum królewskim»
podskarbi wielki (koronny) daw. «urzędnik zarządzający skarbem państwa»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

koronny

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „koronny” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „koronny” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „koronny” w Encyklopedii PWN

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego