kostka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Kost•ka: Stani•sław Kost•ka, Stani•sławowi Kost•ce, Stani•sława Kost•kę: Święty a. św. Stanisław Kostka
kost•ka (od: kość) -t•ce, -t•kę; -tek
Kost•ka-Napier•ski: Aleksan•der Kost•ka-Napier•ski, Kost•ki-Napier•skiego, Kost•kę-Napier•skiego
Słownik języka polskiego PWN*
kostka
• kostkowy • kosteczka
2. «zgrubiała część kości piszczelowej, znajdująca się nad stopą»
3. «zgrubiała część kości strzałkowej, znajdująca się nad stawem nadgarstkowym»
4. «przedmiot mający kształt prostopadłościanu, sześcianu»
5. «trójkątna płytka do poruszania strun przy grze na niektórych instrumentach szarpanych»
6. zob. chip
• kostkowy • kosteczka
kostka rosołowa «koncentrat z mięsa wołowego lub kurzego»
kostka Rubika «sześcian do zabawy zbudowany z wielu mniejszych, ruchomych sześcianów»
