kołtunieć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
koł•tunieć -nieję, -nieją; -niał, -nieli
Słownik języka polskiego PWN*
kołtunieć
1. pot. «o włosach, sierści itp.: zwijać się w kołtun»
2. pogard. «o ludziach: stawać się kołtunem»