kunktator
Wielki słownik ortograficzny PWN*
kunk•tator -rze; -rzy, -rów
Słownik języka polskiego PWN*
kunktator «osoba umyślnie z czymś zwlekająca lub przeciągająca coś»
• kunktatorski • kunktatorka • kunktatorstwo
• kunktatorski • kunktatorka • kunktatorstwo