metryka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
metryka -yce, -ykę; -yk
Słownik języka polskiego PWN*
metryka I
• metrykalny • metryczka
1. «dokument stwierdzający narodziny, chrzest, ślub lub śmierć jakiejś osoby»
2. «dokument poświadczający rodowód rasowego zwierzęcia»
3. «informacje o cechach lub pochodzeniu jakiejś rzeczy, umieszczane bezpośrednio na danym przedmiocie albo przechowywane w aktach»
4. «rodowód, pochodzenie; też: to, co świadczy o pochodzeniu»
5. daw.; zob. księga metrykalna.
6. «w dawnej Polsce: księgi kanclerskie i podkanclerskie zawierające dokumenty publiczne, wychodzące z kancelarii królewskiej»
• metrykalny • metryczka
metryka II
• metryczny
1. «nauka o miarach wierszowych i systemach wersyfikacyjnych»
2. «zbiór reguł dotyczących budowy wiersza; też: budowa wiersza»
• metryczny
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Synonimy
Zagraj z nami!
