metryka  I

Słownik języka polskiego PWN*

metryka I
1. «dokument stwierdzający narodziny, chrzest, ślub lub śmierć jakiejś osoby»
2. «dokument poświadczający rodowód rasowego zwierzęcia»
3. «informacje o cechach lub pochodzeniu jakiejś rzeczy, umieszczane bezpośrednio na danym przedmiocie albo przechowywane w aktach»
4. «rodowód, pochodzenie; też: to, co świadczy o pochodzeniu»
5. daw.; zob. księga metrykalna.
6. «w dawnej Polsce: księgi kanclerskie i podkanclerskie zawierające dokumenty publiczne, wychodzące z kancelarii królewskiej»

• metrykalny • metryczka
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego