mora

Wielki słownik ortograficzny PWN*

mora -rze, -rę
moro ndm
morze; mórz (skrót: m.): morze Bałtyk, morze Marmara, ale: Morze Bałtyckie, Morze Adriatyckie, Morze Czarne, Morze Ochockie

Słownik języka polskiego PWN*

mora I
1. «tkanina jedwabna o falisto mieniącym się deseniu»
2. «falisty układ włosów na skórze młodych zwierząt; w futrzarstwie: podobny wzór uzyskiwany sztucznie»
3. «niepożądany wzór na negatywach lub pozytywach siatkowych»
4. «niepożądany wzór w obrazie telewizyjnym»

• morowy
mora II «włoska gra hazardowa, polegająca na zgadywaniu sumy palców, jakie wystawią jednocześnie obaj partnerzy, grający jedną ręką»
mora III «czas potrzebny do wymówienia sylaby krótkiej – podstawowy element w klasycznej metryce iloczasowej»
• morowy
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego