nadwiędły
Wielki słownik ortograficzny PWN*
nad•więd•nąć -więd•nie, -więd•ną; -więd•nął a. -wiądł, -więd•ła, -więd•ły; -więd•nąwszy a. -wiądł•szy
Słownik języka polskiego PWN*
nadwiędły, nadwiędnięty
1. «o roślinie: taki, który nieco zwiądł»
2. «o skórze: taki, który stracił jędrność»
3. «o ludziach: taki, który trochę się zestarzał»
nadwiędnąć
1. «o roślinach: nieco zwiędnąć»
2. «o skórze: stracić jędrność»
3. «o ludziach: trochę się zestarzeć»
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
