nadęty

Wielki słownik ortograficzny PWN*

nadęty; -ęci
nadąć na•dmę, na•dmiesz, na•dmą; na•dmij•cie; nadął, nadęła, nadęli; nadąwszy; nadęty

Słownik języka polskiego PWN*

nadęty
1. pot. «mający zły humor; też: świadczący o czyimś złym humorze»
2. pot. «zarozumiały; też: świadczący o czyjejś zarozumiałości»
3. «nienaturalny, przesadny»

• nadętość
nadąćnadymać «napełnić coś powietrzem lub innym gazem»
nadęcie pot. «nadmierne podnoszenie rangi, wartości czegoś lub kogoś»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego