nokturn
Wielki słownik ortograficzny PWN*
nokturn -r•nu, -r•nie; -r•nów: nokturn Es-dur
Słownik języka polskiego PWN*
nokturn
• nokturnowy
1. «utwór instrumentalny o spokojnym, sentymentalnym charakterze, mający oddać nastrój nocy»
2. «w poezji: liryczny utwór o nastroju marzycielskim, oparty na motywach nocy»
3. «obraz przedstawiający pejzaż nocny lub scenę figuralną, rozgrywającą się w nocy»
• nokturnowy