obskurant
Wielki słownik ortograficzny PWN*
obs•kurant -n•cie; -n•ci, -n•tów
Słownik języka polskiego PWN*
obskurant «człowiek zacofany, przeciwnik oświaty i postępu»
• obskurancki • obskurantka • obskurantyzm
• obskurancki • obskurantka • obskurantyzm