odosobnienie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

od•osob•nienie
od•osob•nić -nię, -nią; -nij•cie
od•osob•niony; -b•nieni

Słownik języka polskiego PWN*

odosobnienie «stan odseparowania się od innych ludzi lub od otoczenia»
odosobnić — odosabniać, odosobniać «odizolować kogoś albo coś od otoczenia»
odosobniony
1. «znajdujący się na uboczu»
2. «rzadki, wyjątkowy»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

odosobnienie
odosobnić
odosobniony

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „odosobnienie” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „odosobnienie” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „odosobnienie” w Encyklopedii PWN

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego