opętaniec

Wielki słownik ortograficzny PWN*

opętaniec -ań•ca; -ań•cy, -ań•ców

Słownik języka polskiego PWN*

opętaniec
1. pot. «człowiek opanowany jakąś manią»
2. pejor. «człowiek nieobliczalny, niespełna rozumu»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

opętaniec

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „opętaniec” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „opętaniec” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego