orka

Wielki słownik ortograficzny PWN*

or•ka (zwierzę) or•ce, or•kę; orek
or•ka (czynność) or•ce, or•kę
ork (mit. potwór) or•ka, or•kiem; or•ki, or•ków

Słownik języka polskiego PWN*

głęboka orka «orka wykonywana na całą warstwę orną»
orka I
1. «czynność orania ziemi»
2. pot. «ciężka lub wyczerpująca praca»
orka II «drapieżne zwierzę morskie, żyjące w Oceanie Spokojnym i Atlantyckim»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego