orlik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
or•lik (ptak; roślina; obiekt sportowy) -ka, -kiem; -ki, -ków
Słownik języka polskiego PWN*
orlik
1. «młody orzeł»
2. «ptak drapieżny o brunatnym upierzeniu pokrywającym także nogi»
3. «roślina o dużych i różnobarwnych kwiatach i płatkach kwiatowych z ostrogą»
4. pot. «ogólnodostępne boisko piłkarskie ze sztuczną nawierzchnią i oświetleniem»
orlik grubodzioby «gatunek orlika żyjący w Polsce»