ostróg
Słownik języka polskiego PWN*
ostróg «dawne umocnienie drewniane w kształcie czworokąta, z narożnymi basztami, otoczone palisadą, wałem ziemnym i rowem, typowe dla krajów słowiańskich»
ostroga
1. «kabłąk metalowy z kolcem lub zębatym kółkiem, przypinany do butów, ułatwiający jeźdźcom prowadzenie konia»
2. «bodziec do działania»
3. «wyrostek kostny pokryty warstwą rogową, znajdujący się na tylnej stronie kości śródstopia niektórych ptaków»
4. «szpiczasty wyrostek u nasady kielicha lub płatków korony niektórych kwiatów»
5. «budowla morska w postaci przegrody wysuniętej z brzegu w poprzek rzeki lub prostopadle do brzegu morza»
