osłuchanie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
o•słuchać -am, -ają
o•słuchany; -ni
Słownik języka polskiego PWN*
osłuchanie «znajomość czegoś dzięki częstemu słuchaniu»
osłuchać — osłuchiwać
1. «zbadać przez przyłożenie ucha lub słuchawki do ciała chorego stan niektórych narządów»
2. «zbadać słuchowo pracę maszyn»
osłuchany
1. «obeznany z czymś dzięki częstemu słuchaniu»
2. «spowszedniały przez częste powtarzanie»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
