pajuk
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pajuk -uka, -ukiem; -ucy, -uków
Słownik języka polskiego PWN*
pajuk
1. «pokojowiec dworski, często ubrany po turecku; też: członek straży magnata»
2. «pokojowiec sułtana tureckiego lub żołnierz z sułtańskiej gwardii przybocznej»
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
Zagraj z nami!
