parzyć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
parzyć -rzę, -rzą; parz, parz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
parzyć I
1. «o czymś gorącym: powodować pieczenie, ból»
2. «wywoływać podrażnienie skóry, takie jak przy dotknięciu czymś gorącym»
3. «otrzymywać napar przez zalewanie ziół, suszonych owoców itp. wrzątkiem»
4. «poddawać coś działaniu pary lub wrzątku»
5. «wywoływać nieprzyjemne odczucia, wspomnienia»
parzyć II «łączyć w pary zwierzęta w celach rozrodczych»
parzyć się I
1. «odczuwać piekący ból w kontakcie z czymś gorącym»
2. «odczuwać piekący ból w kontakcie z jakąś drażniącą substancją»
3. «o herbacie, ziołach itp.: być parzonym w celu otrzymania naparu»
