pełnomocnik

Wielki słownik ortograficzny PWN*

peł•no•moc•nik -ikiem; -icy, -ików: pełnomocnik rządu do spraw... (osoba), ale: Pełnomocnik Rządu do spraw... (urząd jednoosobowy)

Słownik języka polskiego PWN*

pełnomocnik «osoba upoważniona do działania w czyimś imieniu»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego