pełnomocnik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
peł•no•moc•nik -ikiem; -icy, -ików: pełnomocnik rządu do spraw... (osoba), ale: Pełnomocnik Rządu do spraw... (urząd jednoosobowy)
Słownik języka polskiego PWN*
pełnomocnik «osoba upoważniona do działania w czyimś imieniu»