pobladły

Wielki słownik ortograficzny PWN*

po•bladły; -dli
po•blad•nąć -d•nę, -d•ną; -dł a. -d•nął, -dła, po•blad•li a. po•bled•li; -dł•szy a. poblednąć
po•bled•nąć -d•nę, -d•ną; po•bladł a. po•bled•nął, -d•ła, po•bled•li; -dł•szy a. pobladnąć

Słownik języka polskiego PWN*

pobladły «taki, który pobladł»
poblednąć, pobladnąć
1. «stać się bladym»
2. «stracić intensywność barwy, blasku»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego