pobladły
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... tu, nie czujemy się tak zagrożeni możliwościami, wstrząśnięci bliskością spełnienia, pobladli i bezwładni rozkosznym struchleniem ziszczenia. Lecz na tym się też...
- ... na to Słońce?
Przecież... spalimy się... Groszek!
- Ciiicho.
Groszek sam pobladł, ale już po chwili spojrzał na Ikę o wiele weselszym... - ... nagle stopu nie ma, o sekundę za późno hamowanie...
Kosiński pobladł nagle.
- Romek, wierz mi, znasz mnie przecież, ja tego nie... - ... dzwoniący telefon i słuchał przez chwilę szybkiej i urywanej relacji. Pobladł, odłożył słuchawkę i wskazał gościowi fotel.
- Może skromnym, ale dość...
- ... że betonowy buduar nie nadążał z echem. Raj se zainstalowali!
Pobladł Hans. Stanął. "Mów spokojnie".
- Herr Doktor... Trudno mi... przyzwyczajonemu do... - ... Nisko nad Rynkiem przeleciał samolot służby leśnej, warkocząc nieznośnie. Konrad pobladł i zagryzł wargi. Muzyka została kompletnie zagłuszona, lecz mimo to...
- ... przed nami.
Tak, człowieku!
Do wszystkiego!
- Wystopyrczył na mnie oczy, pobladł, poczerwieniał i zapiał znienacka: - A odpierdol się, baranie!..
Zerwał się... - ... Schweinkopf. Tego
znieść nie mógł przyszły kapitan "Hanzy" Hans...
więc pobladł i syknął przez zaciśnięte zęby, z których
nigdy nie wyjmował... - ... go zakatrupił. Tak mi dyktuje mój niezawodny móżdżek elektronowy. Mandżaro pobladł.
- A może twój móżdżek się myli?
- Dałby Bóg, bo strasznie... - ... tylko od niego przedzielony jak murem - aż przygiął się i pobladł od niezmiernego wzburzenia.
- Widzi nam się to dziwne - zawołał zdławionym... - ... deptały im po piętach. Yazon coś wrzeszczał, może klął. Jaskier pobladł nagle.
- On woła... O, matko!
- Co za... - Zoltan urwał, bo... - ... kusić się siebie pojąć. Żyj dalej po swojemu. - Zawahał się, pobladł. - Zresztą prawa nie mam... odkąd nie mieszkamy razem, odkąd ty...
- ... odbyt, fantazmując o mlecznych dorodnościach swej narzeczonej z Hamburga.
Hans pobladł.
- Jak widzę, panie docencie... to moje odtwarzanie tego "co na... - ... nikczemną, zapierającą oddech swawolną moc tych ludzi rozpartych za stołem. Pobladł i wzdrygnął się, jak przed nawisłym tuż-tuż, ohydnym a...
- ... śpiesznie, że Groszek pokiwał tylko litościwie głową (choć sam nieco
pobladł), a "Jakowi" coś zabulgotało w motorze.
- No i na zdrowie... - ... na starych śmieciach niepodległy sarmacki despotyzm - - despotyzm polskiej szlachty!
Mochnacki pobladł.
- Ludwiku! Myśmy w programie naszym wypisali żądania praw obywatelskich dla... - ... Do sądu, przykładowo.
Weyrach parsknął, de Lossow ryknął śmiechem. Stercza pobladł, świadom, że z niego kpią, Morold i Wittich zgrzytali zębami... - ... powiedzą, nie może tak być?
- Może - potwierdzili Listonoszowe rozterki, aż
pobladł ze zdenerwowania.
- Widzicie...
- Ty, słuchaj - wtrącił się Paluch. - Ale
takie... - ... w mordę dam. No!
Poderwał się jak do bicia. Drewnowski pobladł. Sąsiedzi Matusiaka poczęli go uspokajać.
-Kazek, daj spokój! Nie róbże... - ... w głębi pod nami może być kraken.
Kapitan zatrząsł się, pobladł i chwycił oburącz za tyłek, bezsensownym gestem.
- Kra... kraken?
- Kraken...
