podparcie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pod•par•cie; -arć
pode•przeć -prę, -prą; -przyj•cie; pod•parł; pod•parł•szy; pod•party
Słownik języka polskiego PWN*
podparcie «przedmiot podpierający coś»
podeprzeć — podpierać
1. «dać podporę od dołu lub z boku, zabezpieczając coś przed przewróceniem się, opadnięciem, otwarciem się itp.»
2. «stanowić podporę czegoś»
3. «wspomóc kogoś»
4. «uzasadnić coś za pomocą czegoś»
klęk podparty «w gimnastyce: pozycja, w której ciężar ciała oparty jest na obu kolanach i łokciach lub przedramionach»
