pole

Wielki słownik ortograficzny PWN*

pole; pól: pole uprawne, ale: Pole Marsowe, Pole Mokotowskie
Kosowe Pole Kosowego Pola, Kosowym Polu
Legnic•kie Pole Legnic•kiego Pola

Słownik języka polskiego PWN*

pole
1. «obszar ziemi przeznaczony pod uprawę»
2. «teren przeznaczony na coś lub pokryty czymś»
3. «powierzchnia czegoś lub jej część wyodrębniona konturami, barwą lub w inny sposób»
4. «dziedzina, zakres czyichś działań i zainteresowań»
5. «możliwość, sposobność jakiegoś działania»
6. «część boiska broniona przez zawodnika lub drużynę»
7. fiz. «obszar, w którym każdemu punktowi przyporządkowuje się pewną wartość określonej wielkości»
8. mat. «nieujemna liczba rzeczywista, wyrażająca powierzchnię danej figury»

• pólko, poletko • poletkowy
martwe pole «część terenu znajdująca się w zasięgu broni, lecz zasłonięta od jej ognia ukształtowaniem terenu»
pole elektromagnetyczne «obszar, w którym na obiekty o właściwościach elektrycznych lub magnetycznych działa określona siła»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego