polenta
Wielki słownik ortograficzny PWN*
polen•ta -n•cie, -n•tę; -nt
Słownik języka polskiego PWN*
polenta
1. «ludowa potrawa włoska z mąki kukurydzianej lub z kasztanów»
2. «gęsta zupa przyrządzana w starożytnym Rzymie z gotowanego ziarna zbóż lub z mąki»