poruczyć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
poruczyć -czę, -czą; -cz•cie
poruczenie; -czeń
Słownik języka polskiego PWN*
poruczyć — poruczać
1. «powierzyć komuś z zaufaniem zrobienie czegoś»
2. daw. «oddać kogoś pod czyjąś opiekę lub władzę»
poruczenie «polecenie, misja»
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
