powietrze

Wielki słownik ortograficzny PWN*

powietrze -trza

Słownik języka polskiego PWN*

powietrze «mieszanina gazów, głównie tlenu i azotu, otaczająca kulę ziemską, niezbędna do oddychania»
• powietrzny
morowe powietrze, morowa zaraza daw. «dżuma»
powietrze ciekłe «powietrze skroplone na skutek znacznego obniżenia temperatury za pomocą specjalnego urządzenia»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

powietrze

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „powietrze” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „powietrze” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „powietrze” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „powietrze” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego