przecinka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
przecin•ka -n•ce, -n•kę; -nek
przecinek -n•ka, -n•kiem; -n•ki, -n•ków
Słownik języka polskiego PWN*
przecinka
1. «wycięcie i usunięcie niektórych wschodzących młodych roślin, drzew w celu zapewnienia prawidłowego rozwoju pozostałym»
2. «ścieżka powstała na skutek wycięcia drzew i krzewów w gęstych drzewostanach»
3. «krótki chodnik poprzeczny łączący w kopalni dwa sąsiednie wyrobiska»
przecinek
1. «znak interpunkcyjny (,) rozdzielający zdania współrzędne, zdanie podrzędne od nadrzędnego lub wyrażenia wtrącone»
2. «znak graficzny stosowany w ułamkach dziesiętnych, oddzielający całości od części dziesiętnych»