tryba

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tryba -ybie, -ybę; -yb
tryb -bu, -bie; -bów
tryb. (= trybunał, trybunalski)

Słownik języka polskiego PWN*

tryba «pas wycięty w drzewostanie, dzielący las na ostępy»
tryb
1. «procedura»
2. «obracające się koło o zębatym brzegu, będące częścią niektórych mechanizmów»
3. «kategoria gramatyczna służąca do wyrażenia za pomocą form czasownika stosunku osoby mówiącej do treści zdania»
4. «durowa lub molowa odmiana każdej tonacji, skali, gamy lub każdego akordu»

• trybowy
trybo-, tribo- «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z tarciem»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego