przepadek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
przepadek -d•ku, -d•kiem; -d•ków
Słownik języka polskiego PWN*
przepadek «konfiskata na rzecz skarbu państwa własności osoby prywatnej skazanej wyrokiem sądu; też: konfiskata przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa lub pochodzących z przestępstwa»